Sən eşqi, sevdanı mənə yaraşdırmasan da, sən saf məhəbbətə məni layiq bilməsən də, mən eşq bağçasının qapısını sənə olan sevgimlə açdım və sənə duyduğum saf və təmiz məhəbbətlə ora qəbul oldum. 
Sən sevginin nə olduğunu bilmirsən ki, məni də eşqə yaraşdırmayasan.
Sevgi 2 həftəlik ürək əyləncəsi deyil.
Sevgi baladan şirin, bibərdən acı, amma su kimi şəffaf, ən saf duyğudur.
Sən heç aşiq olmadın ki, biləsən sevgi nədir.
Sevgi yuxusuz keçən gecələrə, göz yaşı ilə başa vurulmuş günlərə, aylara, ən xoşbəxt keçilmiş saniyələrə, ən acı keçmiş saatlara bərabərdir. 
Mən səni ilk gördüyümdə özümü dünyanın ən şanslısı, səni sevərkən özümü dünyanın ən xoşbəxti, amma Səni tanıyarkən özümü dünyanın ən bədbəxti hesab etdim.

Mən elə bildim ki, səninlə birlikdə üstünə yasaq damğası vurulmuş eşq vərəqini cırıb, əvəzində qar kimi ağ eşq vərəqinə eşqin tərifini yazacağıq. 
 Amma sən o vərəqə qara mürəkkəblə Eşq Zalımdir yazdın. 
Mən səni zalım eşqlə yox, sənə əsir olacaq eşqlə sevdim.
Ancaq başa düşdüm ki, sən tək sevgimi özünə kölə deyil, qürurumu, mənliyimi, ruhumu da kölə etdin.
İndi bilirəm ki, eşqi günahkar deyil, eşqsiz yaşayan eşq cəlladlarını günahkar bilməliyik.
Bunu bil ki, mən sənə deyil, sonsuz eşqimə əsir düşdüm.
Sən de eşq cahili olduğun üçün bunu dəyərləndirmədin.
Əlvida deyirəm, ancaq sənə yox, KÖLƏ EŞQİMƏ.