04
iyun
Ana, nə olar getmə! - Leyla Əliyeva
Yazıçı-publisist Mahir Qabiloğlunun tərcüməsində Azərbaycan prezidentinin qızı, Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın növbəti şeirini təqdim edir.
Ana, nə olar, getmə!
Məni atıb, tərk etmə!
Təlatümlü həyata
Əbədiyyən qərq etmə.
Al isti qucağına,
Öp məni... Məni oxşa.
Göydə ulduzlar yansın
Bir ani baxışınla...
Heç dil də açmamışam,
Anacan,
mən körpəyəm,
Kitab nədir bilmirəm,
Dünyadan bixəbərəm.
Mən hələ çox körpəyəm,
Büdrəyirəm gəzəndə.
Sizi gözəl duyuram,
Həyatı bilməsəm də.
Mat qalmışam, can ana,
Ağlayırsan arabir
Bu qədər yalan olar?
Yaddaşıma yazıram,
Böyüdükcə açılar,
bu yalanlar faş olar...
Siz böyüklər həyatla
Oyun oynayan kimi
Gəlincik oynadıram,
Bu mən qalan hələki...
Susmağı öyrənəcəm,
Əziz ana, susmağı!
Pünhanlıq, gizlilikdə
Ötəcəm hamıınızı...
Qorxmağı öyrənəcəm,
Qəm-kədər çəkməyi də...
Özgüvənim itəcək
Həyatın gərdişində...
Gün gələcək uşaqlığa,
“Əlvida ”deyəcəyəm.
Arzular da itəcək,
Uşaq vidalarımda.
Təkcə anam qalacaq
Şirin röyalarımda.
Qəsrlər tikməyəcəm,
Ömür, gün yetməz, deyə...
amma “heyf!” deyəcəm,
Bükülü bel, əsən əl
Gəncliyi arayanda
Qaranlıq küçələrdə...
Qocaldıqca,
gəzəcəm
qeyb olmuş körpəliyi.
Etiraf da edəcəm:
“Ürək belə istəmiş”!..
Əlbət, anlayacağam –
Zaman ötmüş, vaxt keçmiş...
Anacan, inan ki, mən,
Danışmağı bilsəydim,
bu fani dünyamızda
Necə yaşamaq lazım. –
Öyrənərdin sən həmən
Öz körpənin dilindən...
Ana, məni tərk etmə,
Sənə üz tuturam mən.
Eşit, inan və anla,
Səninlə nəfəs alır
Bu məsum, gözəl körpən...
Ana, nə olar, getmə!
Məni atıb, tərk etmə!
Təlatümlü həyata
Əbədiyyən qərq etmə.
Al isti qucağına,
Öp məni... Məni oxşa.
Göydə ulduzlar yansın
Bir ani baxışınla...
Heç dil də açmamışam,
Anacan,
mən körpəyəm,
Kitab nədir bilmirəm,
Dünyadan bixəbərəm.
Mən hələ çox körpəyəm,
Büdrəyirəm gəzəndə.
Sizi gözəl duyuram,
Həyatı bilməsəm də.
Mat qalmışam, can ana,
Ağlayırsan arabir
Bu qədər yalan olar?
Yaddaşıma yazıram,
Böyüdükcə açılar,
bu yalanlar faş olar...
Siz böyüklər həyatla
Oyun oynayan kimi
Gəlincik oynadıram,
Bu mən qalan hələki...
Susmağı öyrənəcəm,
Əziz ana, susmağı!
Pünhanlıq, gizlilikdə
Ötəcəm hamıınızı...
Qorxmağı öyrənəcəm,
Qəm-kədər çəkməyi də...
Özgüvənim itəcək
Həyatın gərdişində...
Gün gələcək uşaqlığa,
“Əlvida ”deyəcəyəm.
Arzular da itəcək,
Uşaq vidalarımda.
Təkcə anam qalacaq
Şirin röyalarımda.
Qəsrlər tikməyəcəm,
Ömür, gün yetməz, deyə...
amma “heyf!” deyəcəm,
Bükülü bel, əsən əl
Gəncliyi arayanda
Qaranlıq küçələrdə...
Qocaldıqca,
gəzəcəm
qeyb olmuş körpəliyi.
Etiraf da edəcəm:
“Ürək belə istəmiş”!..
Əlbət, anlayacağam –
Zaman ötmüş, vaxt keçmiş...
Anacan, inan ki, mən,
Danışmağı bilsəydim,
bu fani dünyamızda
Necə yaşamaq lazım. –
Öyrənərdin sən həmən
Öz körpənin dilindən...
Ana, məni tərk etmə,
Sənə üz tuturam mən.
Eşit, inan və anla,
Səninlə nəfəs alır
Bu məsum, gözəl körpən...
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınz ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| Müəllif - Anivle Moreno, Baxılıb - 2291, Rəy sayı - 8 , Tarix: 4-06-2014, 17:51 |
Oxşar Xəbərlər:
- "Səni atmaq istəmirəm" - Leyla Əliyeva
- "Vaxt" - Leyla Əliyeva
- Leyla Əliyeva: “Qan tökməyin, amandır..!”
- “Ulduzlar pillə-pillə düzülsəydi səmaya” - Leyla Əliyeva
- Leyla Əliyevadan yeni şeir
İnformasiya
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Forumda son mövzu | Baxış | Cavab | Müəllif | Sonuncu |
Naviqator
Populyar Xəbərlər
Online
İzləyicilər | (0): |
Ziyarətçilər | (33): |
Botlar | (1): |
Hal-hazırda saytda: 34 |
Xoş Gəlmisiz...(Son Qeydiyyat)
Facebookda biz
Reklam
Son Rəylər
Reklam
Sorğu
Azad olunmamış Azərbaycan
Xəbər Müəllifləri
Şərh Müəllifləri
|
Sayğac