IKi dost idik...Bir-birinə güvənən, bir-birini dinləyən, yorulmadan gözləyən... qısqanan, sevən, sevdirən... iKi dost idik... bir-birini qoruyan, anlayan, bir-birini güldürən, varlığını hiss edən... Biz ki dost idik...

Güvənərdik dostluğumuza, bir an belə bir gün güvənimizin sarsılacağını düşünməzdik. Bir-birimizə sübut etməyə ehtiyac duymazdıq heçnəyi. Sadəcə söyləyərdik, güvənərdik, sadəcə inanardıq...

Dinləyərdik bir-birimizi, heç kəsmədən dinləyərdik, paylaşardıq ən dəyərli anlarımızı, bəhs edərdik hər bir dəliliyimizdən, anladıb da gülərdik etdiyimiz uşaqlıqlara...

Gecələri gözləyərdik, sonsuz söhbətlərimizi, yenidən birgə olacağımız anı gözləyərdik. Birimiz gecikdikdə o birimiz saatlarla gözləyərdi. Heç yorulmadan... Axtarardıq... Soruşardıq...

Qısqanardıq birliyimizi, hamıya qısqanardıq. Hər deyilən xoş sözə, hər edilən tərifə aldanmaqdan qorxardıq. İstəməzdik kimsə bizə tay olsun, yanımızda başqasını istəməzdik. Hər an birgə görünərdik, seçilərdik...

Dilimizdən düşməzdi heç ismimiz, hər kəsə anladardıq bir-birimizin gözəlliklərini. Yaşadardıq dillərdə dostluğumuzu, hamı bizdən danışardı, hamı bizdən bəhs edərdi.

Heç bir zaman yol verməzdik kimsə girsin aramıza. Tez anlayıb çəkilərdik hər ayrılıq gələn yoldan. Sarılardı qollarımız, buraxmazdın heç əlimi... Yanımdaydın, varlığını hiss edirdim hər bir zaman... yanımda heç olmasanda duyurdum sənin qayğını...

Bəhs etməzdik bir-birimizə etdiyimiz yaxşılardan, nə etsək də saxlayardıq... Gizlicə qoruyardıq bir-birimizi hər bir kəsin acısından, pis sözündən. Heç üzməzdik, üzülməzdik bir olunca...

Ağlayıb da, bir gülərdik. Zamanlarla söz verərdik, and içərdik əbədi dostluğumuza... Gizlətməzdik heç bir şeyi, bölüşərdin keçirdiyin hər duyğunu, hər hissini. Dərdləşərdik... Gecələri dərdləşərdik gah sevgidən, gah təklikdən. Hər bir şeyi bölüşərdik... Hər bir hissi keçirərdik biz birlikdə...

Darıxardıq... Ayrılığın uzaqlığın bilə-bilə darıxardıq. Başqasının diqqətini hər gördükdə sıxılardıq. Paylaşmazdın heç kimsəylə... Heç kimsəni yaxınıma buraxmazdın... Qısqanardın... Küsərdin hər başqasının adını təkrarladıqda...

Dalaşıbda barışardıq, ağlayardıq, sonra yenə şirin-şirin danışardıq... Şirin idi o davalar. Şirin idi cırlayıbda küsməklərin, getməklərin, sakit durub kənardan izləməklərin. O an hər şey şirin idi bizim üçün, dəyərliydi o söhbətlər...

Təhqirlərə heç keçməzdik, bir-birimizi üzməzdik, heç qırmazdıq, dostluğumuzu sevərdik, qoruyardıq... zərər dəysin istəməzdik... ayrılmağı istəməzdik... unutmağı istəməzdik... heç bir şeyi unutmağı istəməzdik... Kin olmazdı aramızda... Söz olmazdı gizli - saxlı ürəyində, söylənməzdin... Hər sözündə hörmət vardı, hər sözümdə sevgim vardı. Sayğı vardı... Qarşılıqlı...

Çox sevərdin sən dostunu... Necə varsa sən sevərdin. Qərarlarını sevərdin... Mənfiləriylə sevərdin... Məni beləcə sevərdin, dəyişməyimi deməzdin. Səninçün hər an eyniydim. Sənin idim... Dostun idim. Necə varam elə idim... Sən sən idin, mən mən idim...

Bəs nə oldu? Kim dəyişdi? Nə olduda sevgin itdi? Nə oldu ki dostluq itdi? Unuduldum... Hər şeyimlə unuduldum. Müsbətlərim tam silindi yaddaşından... Bəs nə oldu əziz dostum?
Göz yaşımı sən silərdin, indi isə səbəb sənsən. Ki dost idik... İndi kimik?