04
yanvar
Kimsəsiz Hisslər - Aforizmli Şəkillər #16
Bəzən birinə nələrsə yazarsan, silərsən, yenə yazarsan, silərsən. O heç birini oxumaz, əlbəttə ki, amma sən, sanki, hər şeyi demiş olarsan... Burda olan yazılar da hər kəsə toxundu, bir səndən başqa.
Sənsizlik necə soyuq,
Ayrılıq nəğmələrindən ikimiz də yorulmuşuq.
Gəl qaytar məni biraz əvvələ, soyuq noyabra,
Etdiyim səhvlər çaşdırdı, qaçıram ora-bura.
Səndən sonra içimdə yoxdu qorxu,
Çünki səni itirmək idi ən pis qorxulu duyğu.
© Okaber
O bir dəfə gülmsəyəndə hər şey fərqli dönərdi mənim üçün, yaşadığıma inanardım mən, bu çirkin dünyanı yalnız o gülüş gözəlləşdirə bilirdi. Mən o gülüşü gördüyümdə rahatlığı, yaşamı, xoşbəxtliyi hiss edərdim, halbuki hər şeyin sadə bir gülümsəmədə olduğunu kimdənsə eşitsəydim, həqiqətən, ona gülərdim... Sonrası isə mən o gülüşdə qaldım, bu yazılar isə mənim yerimdə.
İki insan gördüm, hər zaman eyni bardaqdan içərdilər çayı. İndi daha onlardan biri yoxdur. O biri isə buraxıldığı yerdə tək istəyi bu dəfə iki ayrı bardaqdan çay içməkdir, həm elə olduqda çay daha gec bitər, həm də nə qədər gec bitsə bir o qədər çox görə biləcəklər qarşı-qarşıya oturan bir-birlərini deyə. Və bəzən də o biri olmadıqda həmin insan onun yoxluğuna belə çay süzər, qoyar iki bardağı qarşısına, qarşısında həmin biri varmış kimi içər o çayı. Nə qədər gülünc bir şey olsa da, bir o qədər də ağır gəlir insana... Bu dəqiqə mənim çayımın yanında nə ikinci bardaq, nə də onla içmək üçün bir şey var. Sevilməyi qoyaq bir kənara, bu çayın yanında bir tək sən yoxsan, bu çayın yanında "sən" nə gözəl gedərdin amma.
Hər gün əsəblərimə sən dağıldın biraz. Günahkar sən, söyülən sənsiz keçən günlər oldu. Bu gün də o günlərdən fərqli bir şey ol
"Sərxoş olsan, mənə gəlməmək üçün əlindən gələni edərsən." -dedi. Məni o qədər çox yaxşı tanıyırdı... :/
Yaxşı deyiləm. Yalnız ruhən yox, bəzi şeylərdə də - əlimdə olanı özümdə tutmaqda belə heç yaxşı deyiləm. Yaxşı olsaydım bunları bura yazmazdım, bu sözləri bu qədər dəyərsizləşdirməzdim... Halımı soruşmadığın andan bəri, heç bir şey yolunda getmir. Hər şeyi qatmışam bir-birinə, azmış kimiyəm o qarışıqlıqda... Unutmaqda belə yaxşı deyiləm, ona görə də, fikir vermə sən yanımdakı insana, hər günəş batdığında yadıma düşən sənsən... Bəlkə də, bu mövzuda yalan söyləməkdə yaxşıyam yalnız. Həm onsuz ətrafımdakılar "yaxşısan?" deyə soruşanda məndən gerçək cavabı gözləmirlər. "Yaxşıyam" deməkdən də yoruldum. Məncə, bu qədər olanlardan sonra az da olsa narahat olmalısan. Heç yaxşı deyiləm.
Bəzən yanında olan biri deyil, yüzlərlə kilometr səndən aralıda olan biri yanında olmağı bacarar. Bunu isə hər kəs üçün hər insan bacara bilməz.
Yaşam onun əllərində idi, o yaşamı əsirgədi məndən. Çəkdi əllərini. Yalnız əllərini buraxdığında əllərimi buraxdığımı düşündü, amma hərşeyimin onun əllərində olduğunu heç düşünmədi.
Bəzən bəzi insanlarla aranızda sadə bir söhbət belə olmasa da, həmin insanlar sizin həyatınızda önəmli yerə sahib olmağı bacararlar.
Məncə, insanların bir-birinlərinə verə biləcəyi ən gözəl cavab "Sənə dəyər." olmalıdır, çünki onsuz həmin o cavab özündə inam və güvəni də birləşdirir
Dünyadakı bütün insanların sənə dəyər verməsinə ehtiyacın olmur bəzən, bir insandan gələcək dəyər hər şeyin əvvəlinə keçir. Dünyadakı bir insandan başqa bütün insanlardan gələcək anlayış, önəm, sevgi belə sənə gərəksiz gəlir, sənin üçün vacib olan birindən gəlmirsə onlar... Əgər söhbət bir insanın qalan bütün insanları heç edə bilməsindən gedirsə.
Gedişindən sonra, ətrafımda olan hər şeyin, zamanın belə hərkətsiz qaldığı gecədir ilin ən uzun gecəsi. 21 dekabr yox.
Günbəgün məni insanlara bağlayan səbəblər azaldı, sonda heç bir səbəb tapa bilmədim kiməsə güvənməyə. Əslində səbəb axtarmaq cəhdləri də anlamsız idi, bir insan ucbatından qalan bütün insanlara olan inam və güvəni itirməyin sonrasında. Məni içdən yaşama bağlayan şeyləri nə qədər əlimdə saxlamağa çalışsam da, onlar bir-bir uzaqlaşmağa başladılar məndən. Uzaqlaşdılar deyirəm, amma əslində mən itirdim onları. Və yavaş-yavaş yaşamağı unutdum, ondan sonra yaşayırmış kimi görünsəm də, hər gün içdən öldüm mən.
Küçədə birinə dəydiyinizdə üzr istəyin. İnsanların yanından keçib gedərkən özünüzü şanslı hiss edin. Biriylə göz-gözə gəldiyinizdə gülümsəyin. Çünki, bəlkə, ilk və son dəfə görəcəyiniz o yad insanı son dəfə görmək üçün hər gecə göz yaşı tökən bir başqası ola bilər. O yad insanın ona görə titrəyən bir sevgilisi ola bilər. "Səni görənlər nə qədər şanslıdırlar." deyən ola bilər. Hər kəs özəldir. Onları sevənlər, darıxa biləcəyim xətrinə; hərkəsin yanında özəl hiss edin. Çünki birinin dünyasında da siz özəlsiniz.
© Nejat İşler
Bu qış fəsli qırıcı bir fəsildir payız kimi, içimdəki bütün işinmiş hissləri buzlaşdırır. Mən də məcburən soyumuş kimiyəm. Hərdən isinir hisslər, sanki, amma alovlar çıxmır sözlərimdən. Boş vermiş və boş verilmiş kimiyəm. Daha artığı da, ən çox mənsizliyi yaşayıram kimi təsirsizləşdirmişəm məni. Dilimə gələn sözləri udan və hər nə varsa boğazımda düyünlənən biri olmuşam. O icazə verdikcə udqunuram. O icazə versə daha nələr söyləcəyəm kim bilir.
Yazmayacam dedim, amma yazmadıqca batır insanın bir yanında, vərdiş halına gəlib. O qədər də yaxşı bir vərdiş olmasa da. Vərdiş deyirəm, keçdikcə günlər daha da xəstəlik halına gəlir bu vəziyyət. Və sənsiz daha bir gün keçdi. Yuxudan oyandım, tək. Ev yetim bir uşaq kimi kimsəsiz. Bir siqaret yandırdım yoxluğuna, sənə sözlər yazdım, məqsədini bilmədim, məqsədsiz yazdım. Düşünürəm də, əgər sən olsaydın bu payız yarpaqlar belə tez tökülməzdi. Bu qədər qısa çəkməzdi bu fəsil. Bu qədər çox bənzəməzdi sənə. Bir bilsən necə çətin gəlir hər şey. Xəstənin damarını tuta bilməyən bir həkim kimi təlaş var içimdə, bilməzsən. Nə edəcəyimi bilmirəm.
Yox, bu dəfə səni ya sənin yazacağın cümlələrini gözləmirəm. Əksinə yeni insanlar tanımağa çalışıram. Bu tanışlıqlar da sırf səni unutmağın üzərində qurulmur. Bilirəm, onsuz elə bir şey mümkün deyil, unutmaq. Düşüncələrimə, cümlələrimə, edəcəklərimə, içkilərimə, mənə sən qarışmısan, bu halda unutmağa çalışmaq biraz gülünc vəziyyətdə qalmağa oxşar bir şeydir. Mən buna gülünc vəziyyət deyirəm, amma əslində ən gülüncü sənin məndə olmadığın və ən əsası sənə lazım olmadığım halda həyatımda başqalarının olmasına qarşı çıxa bilməyindir, çünki mən bugün yeni tanış olduğum birinə sənin adınla səsləndim.
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınz ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
Oxşar Xəbərlər:
- Kimsəsiz Hisslər - Aforizmli Şəkillər #15
- Kimsəsiz Hisslər - Aforizmli Şəkillər #18
- Kimsəsiz Hisslər - Aforizmli Şəkillər #14
- Kimsəsiz Hisslər - Aforizmli Şəkillər #5
- Sanki ondan əvvəli yox idin...
İnformasiya
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Forumda son mövzu | Baxış | Cavab | Müəllif | Sonuncu |
Naviqator
Populyar Xəbərlər
Online
İzləyicilər | (0): |
Ziyarətçilər | (46): |
Botlar | (2): |
Hal-hazırda saytda: 48 |
Xoş Gəlmisiz...(Son Qeydiyyat)
Facebookda biz
Reklam
Son Rəylər
-
Yazan: WilliamVodia
-
Yazan: ZaineaBus
-
Yazan: ZaineaBus
-
Yazan: Raymondabali
-
Yazan: ZaineaBus
-
Yazan: ZaineaBus
-
Yazan: ZaineaBus
-
Yazan: ZaineaBus
-
Yazan: ZaineaBus
-
Yazan: ZaineaBus
Reklam
Sorğu
Azad olunmamış Azərbaycan
Xəbər Müəllifləri
Şərh Müəllifləri
|
Sayğac