Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın növbəti şeiri tərcümə edilib.
“Vaxt” adlı şeiri təqdim edirik.
(Время)
Vaxt! Dayan, yalvarıram,
Hara uçursan yenə?
Sənə deyirəm, sənə,
Al məni yedəyinə.
Tələsirsən de, hara?
Böl dərdini mənimlə.
Mən də ürək qızdırıb
Sirlər açaram sənə.
Bu keçdiyin həyatda
Nələr gəlmiş başına?
Heç kəsdən qorxun yoxdur,
Qalmısan özbaşına.
Əzib keçirsən həmən,
Hər nə çıxsa qarşına
Tələsirsən həmişə,
Tələsirsən, de, hara?
Axı səndə nə var ki,
Dünyada oxşarı yox –
Rica edirəm, anlat.
Ruhun – alov püskürür,
Qəlbin – daim narahat...
Bəlkə də bu həyatda
çox az şey bilirəm mən.
Bəzən də düşünrəm:
Allah, nələr bilirəm..!
Baxırsan hər şeyim var,
Ruhumsa itir-batır.
Dörd yanım adam dolu,
Təklikdən qulaq batır...
Gözlərimi bir anlıq
Açmağımı görürəm,
Ətrafa, insanlara
Acıyıram, yanıram.
Başa düşəndə ki, mən,
Özüm də çarəsizəm.
Qalmayır başqa çarəm,
Gözümü tez yumuram...
Həyatı anladıqca,
Bir-bir xırdalayıram.
Teldən incə nə var ki?
Qırmağa güc tapmıram.
Gülüş verib üzümə,
Nəzakət dumanında
Ömrümü yaşayıram...
Ey ulu Vaxt, unutma,
Bu anı, bu balkonu,
o dənizi, gəmini...
Vaxt! Məni burda qoyma,
Hara uçursansa uç,
Götür qanadlarına
uzağa apar məni...
Hörmətli ziyarətçi, Siz qeydiyyatdan keçməmiş istifadəçi kimi sayta daxil olmusunuz.
Biz Sizə
qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınz ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
İnformasiya
